DOSELjAVANjE
STANOVNIŠTVA IZ BOSNE I HERCEGOVINE
Stanovnici iz Bosne i Hercegovine uglavnom
su se doseljavali iz okoline
Srebrnice, odnosno iz srebrničkog sreza.
Srebrnica se nalazi u istočnom delu Bosne i Hercegovine (danas
Republike Srpske). Područje srebrnice prestavlja pretežno planinski predeo srednje
visine od 500 – 1000m. nadmorske visine,
|
|
Ambar za žito iz
Bosne |
|
|
Porodica Stijana Vukojevića 1964. godine |
obrastao šumom i bujnom
vegetacijom. Najbliža železnička stanica je Zvornik a najbiliže
mesto je Bratunac (udaljen 12km). Srebrnica se prvi put u istorijskim izvorima spominje 1352. godine.
1460. godine, Bosna je izgubila svoju državnost, kada je tadašnji
bosanski kralj Stjepan Tomašević predao državne pečate Mehmedu
II
Osvajaču. Tako je Bosna potpala pod Tursku vlast. Turci su ostali u
Bosni punih 418 godina, sve do 1878. godine, kada je na berlinskom
kongresu priznato pravo Austrougarskoj da Bosnom i Hercegovinom
upravlja narednih 30 godina. Pod Austrougarskom vlašću Bosna je bila
sve do 1918, godine, kada su raspadom Austrougarskog carstva njene
teritorije pripojene novostvorenoj državi Kraljevini SHS (KJ), gde
srebrnički srez pripada Drinskoj Banovini.
Rudarstvo je osnovna privredna grana u srebrničkom kraju.
Predpostavlja se da je još za vreme Ilira Srebrnica bila razvijeni
rudarski centar. Procvat rudarstva u ovom kraju beleži se u 14. i 15.
veku, a vezan je za nemačke rudare Sase, koji su vodili rudarske
poslove u većini mesta srednjovekovne Bosne i Srbije. Eksploatacijom
rude i srebra Srebrnica postaje razvijen grad sa kovnicom novca. Od
privrednih grana u ovom karaju razvijeni su još: šumarstvo,
poljoprivreda i turizam
Sedamdesetih godina prošlog veka evidentna je migracija srpskog
stanovništva koji se iseljavaju u druge krajeve tadašnje
Jugoslavije. Kada je reč o doseljenicima iz Bosne i Hercegovine koji
su se u Putnikovo počeli doseljavati još 1935. godine kao borci
dobrovoljci, dok su se masovnije počeli doseljavati kao što smo već
videli od 1954 – 1972. godine. Osnovna motivacija iseljavanja
srpskog stanovništva sa ovih prostora je ekonomske
prirode. U rudarstvu kao najrazvijenijoj privrednoj grani nije bilo
mesta za sve, a pored toga i teški uslovi rada u rudarstvu
motivisali su stanovništvo na iseljavanje u potrazi za boljim
uslovima života. Po dolasku u Putnikovo dosenjenici iz Bosne su
kupovali kuće i po malo zemlje, ali su se uglavnom zapošljavali u
obližnjim mestima. Od svih doseljenika, doseljenici iz Bosne i
Hercegovine su u najvećem broju ostali da žive u Putnikovu,
naročito srednje generacije, koje su sa svojim porodicama donekle
ublažile i zaustavile proces nestajanja ovog malog mesta.
|